ضخیم و سایر وزن‌ها
زمانی که دربارهٔ سبک «ضخیم» صحبت می‌کنیم در حقیقت دربارهٔ یک متغیر گستره‌تر یعنی وزن می‌گوییم. وزن می‌توانید شامل هر چیزی از حروف خیلی خیلی نازک و مویی گرفته تا حروف به شدت سنگین باشد. این متغیر به منظور ایجاد تفکیک بین بخش‌های مختلف متن در تایپوگرافی استفاده می‌شود تا بتواند از طریق ایجاد تضاد، توجه را به کلمه یا متن به خصوصی جلب کرده و یا حس به‌خصوصی به متن دهد.
در حالی که ممکن است بخواهید بازهٔ گسترده‌ای از کارهای مختلف را با وزن انجام دهید، احتمال بیشتر آن است که اولین تجربهٔ شما در تنظیم وزن، تلاش برای ساخت یک وزن ضخیم (bold) به عنوان مکملی برای وزن معمولی (regular) باشد.
به دلیل استفاده از فونت‌فورج، شما یک مزین ویژه داره. برخلاف بسیاری برنامه‌های ویرایش فونت دیگر، نتایجی که از پالایهٔ سبک فونت‌فورج دریافت می‌کنید ممکن است حقیقا برای استفاده مناسب باشند؛ لااقل بیش از آن چه که در نرم‌افزارهای طراحی تایپ تجاری ممکن است دریافت کنید. این مساله به دلیل الگوریتم بسیار پیچیده‌ای است که فونت‌فورج از آن بهره می‌برد.
برای ساختن نسخهٔ ضخیم یک فونت می‌توانید با کمک پالایه‌ای به نام «تغییر وزن» (Change weight) به سرعت به تخمین خوبی برسید.
این پالایه را می‌توانید در Element > Styles بیابید.
طبیعت خودکار و سرعت نسبتا بالای این فرایند، آن را برای به آزمون گذاشتن وزنی که به دنبال ساختش هستید ایده‌آل می‌کند. ممکن است نیاز پیدا کنید که این پالایه را چندین بار اجرا کرده و نسخه‌های متعددی را برای مقایسه با نسخهٔ معمولی ذخیره کنید. از این منظر، همچنان ممکن است نیاز به تغییرات بیشتر پس از اعمال پالایه پیدا کرده و یا حتی تغییراتی را به صورت دستی و مجزا روی گلیف‌ها پیاده کنید تا به نتیجهٔ رضایت‌بخش برسید.
بد نیست این نکته یادآوری شود که گلیف‌هایی که تراکم زیادی از خطوط ندارد (مانند حروف i و L) احتمالا نیاز به ضخیم‌تر شدن داشته باشند. در نقطهٔ مقابل، گلیف‌هایی که تراکم خطوط زیاد دارند (مانند a و x و B) باید ضخامت‌شان از بقیه کم‌تر شود.
میان‌یابی فونت
فونت‌فورج دارای تابعی برای میان‌یابی (interpolation) میان فونت‌های مختلف است (تابع Interpolate Fonts را در فهرست Element ببینید). میان‌یابی فونت فنّی است که می‌تواند برای ساخت وزن‌های بین دو وزن دیگر مورد استفاده قرار گیرد. در نتیجه، یک راه برای تصمیم‌گیری در خصوص وزن مناسب برای سبک ضخیم این است که ابتدا وزنی ساخته شود که خیلی سنگین‌تر از چیزی باشد که با آن نیاز دارید. سپس می‌توانید وزن‌های میانی‌یابی‌شدهٔ متعددی را بین آن و سبک معمولی بسازید.
با استفاده از این فنّ، سریع‌تر می‌توانید به وزن مورد نظرتان برسید. فنّ مشابهی می‌تواند برای کمک به تصمیم‌گیری برای ساخت سبک‌های سنگین‌تر مثل heavy و black و همچنین سبک‌های سبک‌تر مانند book و thin به کار گرفته شود. همچنین امکان استفاده از اعداد منفی برای میان‌یابی وجود دارد. به عنوان مثال، می‌توانید با استفاده از عدد منفی ۵۰ درصد، سبک ضخیم (bold) را از میان‌یابی سبک‌های regular و thin بسازید.
با این منطق، به نظر می‌رسد بهترین و مؤثرترین راه برای ساخت وزن معمولی (regular) و سایر وزن‌های مورد نیاز، ساخت دو وزن بسیار باریک و فوق ضخیم، و سپس ساختن سایز وزن‌ها از روی این دو وزن باشد. با این وجود، نتیجهٔ چنین کاری به احتمال زیاد جذاب نخواهد بود. در عوض، کاملا مرسوم است که هر تغییر شاخص در وزن، طراحی مختص به خود را داشته باشد و میان‌یابی، روی این وزن‌های اصلی صورت پذیرد.